Op stage bij de crisisdienst

Als ambulancechauffeur liep Jeffrey Duinmaijer stage bij de crisisdienst van de GGZ Noord-Holland-Noord (GGZ NHN). Wat hij niet wist is dat medewerkers van de crisisdienst ook op huisbezoek gaan bij patiënten om de vinger aan de pols te houden. “Ik heb respect voor het feit dat je in je eentje een situatie ingaat die zomaar gierend uit de hand kan lopen.”

“Zelf krijg ik ook mensen die verward gedrag vertonen, in de ambulance. Denk aan iemand met psychische problemen die door alcohol- of drugsgebruik iets op straat heeft opgelopen. Eerlijk gezegd is het niet mijn favoriete patiëntengroep. Juist vanwege dat onberekenbare. Ik zit veilig achter het stuur, mijn verpleegkundige moet het alleen zien te rooien. Wat als die persoon agressief wordt? Dat voelt niet altijd goed. Als we het echt niet vertrouwen, laten we de politie meerijden. Anders is het als je een patiënt vervoert bij een overplaatsing tussen GGZ-instellingen. Vaak is hij of zij gesedeerd en zijn er verder weinig medische handelingen nodig.”

Nuttige tips

“Het dagje meelopen bij de crisisdienst was een eyeopener. Je krijgt een indruk van de dagelijkse routine. Veel intern overleg, maar medewerkers gaan ook het veld in om hun patiënten te bezoeken. Even een gesprekje aanknopen. Een oogje in het zeil houden. Heel waardevol. Ook zie je dan dat men vaak hemel en aarde moet bewegen om de juiste zorg te organiseren. Vooral de voorzieningen voor een langdurige opname zijn schaars. Daar hebben we als ambulance ook last van. Bij een bepaalde patiënt zijn we al meer dan honderd keer geweest. Steeds is er sprake van hetzelfde patroon van ontsporing. Waarom kan zo iemand niet structureel geholpen worden? Na de stage heb ik daar meer begrip voor. De plekken zijn er kennelijk niet.”

Honderd keer langs geweest

“Door met professionals te sparren leer je beter om te gaan met deze doelgroep. Hoe leg je bijvoorbeeld het eerste contact? Nu weet ik: loop niet rechtstreeks af op iemand die in de war is. Dat kan als bedreigend worden ervaren. Benader hem of haar een beetje van opzij. Vraag of je een hand mag geven. En wees altijd eerlijk, draai niet om de hete brei heen. Dat zijn nuttige tips voor iemand zoals ik, die nog niet heel lang op de ambulance zit. Ik zou het niet verkeerd vinden als we nog iets meer meegenomen zouden worden in de GGZ-wereld.”